این سوال بسیاری از افراد، چه لاغر و چه چاق است که؛ آیا می توان چربی قسمت خاصی از بدن را کاهش داد؟
پاسخ خیر است. شما نمی توانید با رژیم لاغری، تصمیم بگیرید که قسمت خاصی از بدنتان را لاغر کنید.

هر رژیمی را که رعایت کنید یا هر نوع ورزشی را که انجام دهید، این بدن شما است که تصمیم می گیرد چربی کدام قسمت از بدن را بسوزاند. حتی با ورزش هم ، فقط عضلات اندام خاصی از بدن پرورش می یابد ولی چربی آن منطقه نمی سوزد.

اما چگونه چربی اضافی ران ها را از بین ببریم؟
برای این کار هیچ دارو و هیچ رژیم خاصی موثر نیست. پس راه حل چیست؟ هر یک از ما دارای ساختار بدنی خاصی هستیم و در اثر اضافه شدن وزن، چربی در مناطق خاصی از بدن ما انباشته می شود و تنها راه تغییر حجم چربی در یک منطقه خاص مثل ران ها، تغییر عادات غذایی است. با رعایت یک « رژیم لاغری اصولی و علمی» چربی بدن می سوزد . این رژیم لاغری، یک رژیم کلی برای تمام بدن است نه فقط برای یک قسمت از آن. اگر چربی در منطقه ران جمع شده باشد با اجرای رژیم لاغری به مرور ران ها متناسب می شوند.ولی انجام این امر در یک شب امکان پذیر نیست. پس

فردی که رژیم لاغری می گیرد، باید صبر و حوصله فراوانی داشته باشد. یک رژیم متعادل ومناسب رژیمی است که مقادیر بالایی میوه و سبزی و کربوهیدرات های پیچیده داشته باشد ومقدار چربی آن کم باشد و نیاز پروتئین بدن را تامین کند.
تنها راه غیر رژیمی بر طرف کردن چربی ران، لیپوساکشن(برداشتن چربی اضافی بدن با عمل جراحی) است که علاوه بر مشکلات و هزینه فراوان، اثرش بسیار موقتی است و با پرخوری، ران ها مجدداً به حالت اولیه باز می گردند.
در مورد ورزش هم باید عرض کنم که هیچ نوع ورزش خاصی وجود ندارد که چربی منطقه خاصی از بدن را از بین ببرد، بلکه عضلات آن قسمت را قوی می کند.
چرا ران های من چاق می شوند؟
در زنان، چربی در اندام های تحتانی بدن ذخیره می شود تا اندام های تناسلی را در برابر ضربات محافظت کند. پس از یائسگی، تراکم چربی در قسمت های بالای بدن و کمر بیشتر شده و بدن حالت مردانه می گیرد.
خصوصیات ژنیتیکی افراد بر محل ذخیره چربی اضافی بدن موثر است. برای مثال اگر خانم های خانواده ما در قسمت ران چاق می شوند، ما نیز در معرض چاقی ران هستیم، درست همانطور که خصوصیات اسکلتی را از خانواده به ارث می بریم.
حتی اگر ژن چاقی ران در ما وجود داشته باشد، ولی خود چربی را که به ارث نمی بریم! یعنی بایستی با دریافت کافی و مناسب مواد غذایی و انجام فعایت بدنی ، از بروز چاقی و تجمع چربی اضافی در بدن جلوگیری کنیم.
دلیل اصلی چاق شدن ران ها چیست؟
دلیل اصلی چاق شدن ران، شکم و هر جای دیگر بدن، نحوه غذا خوردن ما است. به خاطر داشته باشید با پرخوری و عدم فعالیت بدنی، مواد غذایی اضافی به صورت چربی در بدن ما انباشته می شوند و دچار چاقی و اضافه وزن می شویم. پس تنها راه خلاص شدن از این چربی ها اضافی، تغییر عادات غذایی غلط و کمتر خوردن است، مخصوصاًمصرف کمتر چربی . به این صورت که چربی های اشباع مثل روغن نباتی جامد، کره و چربی گوشت را به مقدار خیلی کم مصرف کنید. از خوردن غذاهای پرچرب و سرخ شده مثل انواع ساندویچ های سوسیس و کالباس سس دار، پیتزا ( مقدار زیادی پنیر پیتزا دارد) خودداری کنید.
همچنین از خوردن تنقلات و مواد غذایی که دارای انرژی بالا و مواد مغذی کم هستند ، پرهیز کنید. در عوض در برنامه غذایی روزانه خود از انواع میوه ها و سبزی ها به مقدار فراوان ، لبنیات کم چرب و مقادیر کافی نان، برنج ، غلات، حبوبات، تخم مرغ و گوشت ( اگر مرغ و ماهی باشد خیلی بهتر است) استفاده کنید.
علاوه بر رعایت غذایی، بایستی به طور منظم و مداوم فعالیت بدنی داشته باشید. به طور مثال روزی نیم تا یک ساعت پیاده روی کنید. یا اینکه در یک کلاس ورزشی ثبت نام کرده و یا خودتان در منزل به تنهایی یا همراه با برنامه های ورزشی رادیو و تلویزیون نرمش کنید.
چگونه از شر این چربی ها خلاص شویم؟
یک شروع خوب برای این کار، دقت در میزان مصرف چربی ها و قندهاست. خیلی از افراد بر این عقیده اند که ما خیلی کم چربی مصرف می کنیم ولی حقیقت امر این است که بدون اینکه خودشان احساس کنند، خیلی بیشتر از نیازشان چربی مصرف می کنند. چون بسیاری از چربی های دریافتی ما در غذا مخفی است و ما متوجه نمی شویم که مقدار زیادی چربی مصرف کرده ایم.
مثلاً سس موجود در ساندویچ حداقل ۸ گرم چربی دارد یا یک مشت بادام زمینی ۲۶ گرم چربی دارد و یا یک فنجان شیر معمولی ۷ گرم چربی دارد. پس ما چربی را مصرف می کنیم بدون آنکه خودمان متوجه شویم.
ولی منظور ما این نیست که شیر و بادام زمینی را که دارای فواید زیادی هستند، مصرف نکنید. بلکه بایستی به مقدار کافی و لازم از این دو ماده غذایی و سایر خوراکی ها دریافت کنید. به این صورت که اگر در معرض چاقی هستید از لبنیات کم چربی ( حداقل ۳ لیوان در روز) و نیز آجیل به مقدار حساب شده استفاده کنید.
و در نهایت؛
برای آنکه اندامی متناسب داشته باشیم، همیشه باید مراقب آنچه که می خوریم باشیم و به طور منظم ورزش ونرمش کنیم.
پس بطور خلاصه می توان گفت:
۱) اجرای یک رژیم متعادل
۲) انجام تمرینات ورزشی ملایم
۳) داشتن صبر و حوصله فراوان،
به شما کمک می کند که ران های خوش فرم و متناسبی داشته باشید.
عاتکه موسوی – کارشناس تغذیه

آسیب ورزشی و پیشگیری از آن از مقولات مهم طب ورزش می باشد. آسیب های ورزشی خوشبختانه اغلب بطور موثر درمان می شوند و اغلب افرادی که دچار صدمه دیدگی ورزشی می شوند به نحو رضایتبخشی دوباره به ورزش باز می گردند. از سویی بسیاری از صدمات ورزشی و عوارض ناشی از آن را می توان پیشگیری نمود.
بطور کلی صدمات ورزشی یا بصورت حاد ایجاد می شوند و یا مزمن هستند.

آسیبهای ورزشی حاد

مثل پیچ خوردگی ها، دررفتگی ها، کبودی ها، خراشیدگی ها، کشیدگی عضلات، رباطها، شکستگی ها، آسیب مغزی، کمر درد حاد، زانو درد حاد و سر درد معمولاً به دنبال ضربه و تروما رخ می دهند. شایعترین آسیب و صدمه ورزشی حاد را کبودی ها و خراشیدگی ها تشکیل می دهند. آسیب و درد مچ پا را شایع ترین آسیبهای ورزشی اسکلتی عضلانی محسوب می کنند و شایع ترین آسیب مچ پا هم پیچ خوردگی مچ پا می باشد که سبب درد پا می شود.

علائم و نشانه های آسیبهای ورزشی حاد عبارتند از:

۱- درد شدید و ناگهانی
۲- تورم
۳- عدم توانایی در تحمل وزن بدن روی اندام تحتانی
۴- حساسیت در لمس ناحیه
۵- عدم توانایی در حرکت مفصل در تمام دامنه حرکتی آن
۶- ضعف شدید اندام
۷- در رفتگی یا شکستگی قابل مشاهده

آسیبهای ورزشی مزمن

معمولاً- ناشی از فعالیت بیش از حد و اعمال نیرو بر روی یک بخش خاص از بدن در هنگام ورزش رخ می دهد.

علایم و نشانه های آسیبهای ورزشی مزمن عبارتند از :

۱- دردی که با انجام حرکات ورزشی تشدید و با استراحت بهبود می یابد.
۲- درد از نوع گنگ و مبهم است.
۳- تورم

۱- کشیدگی و پارگی های عضلات و رباطها

Sprain به کشیدگی رباطها ( که استخوانها را به هم ارتباط می دهند ) اطلاق می گردد. علل ایجاد کشیدگی رباطها عمدتاً- ضربات هستند که سبب جابجایی استخوانها از هم در محل مفصل و کشیدگی رباط یا پارگی آنها می شوند. این کشیدگی ها ۳ درجه دارند که درجه ۱ آن کشیدگی خفیف و درجه ۳ آن پارگی کامل رباط است. نواحی از بدن که بیشتر در معرض این آسیب قرار دارند عبارتند از مچ پا، زانو و مچ دست است. مثلا کشیدگی رباط های عضلات جمع کننده انگشتان در محل مچ دست از علل شایع درد دست در ورزشکاران است. علائم ایجاد sprain شامل درجات مختلفی از حساسیت در لمس محل، درد، التهاب، تورم و عدم توانایی در حرکت عضو یا مفصل و یا شلی مفصل و ناپایداری آن است.

Strain به آسیب و کشیدگی واحد عضله – تاندون گفته می شود که اغلب در اثر مقاومت در برابر فشارهای کششی در اثر انقباض شدید عضلانی در ورزش های غیر تماسی ایجاد می گردد. کشش بیش از حد سبب پارگی جزئی در واحد عضله – تاندون می شود. علائم و نشانه های آن شامل درد، اسپاسم عضله و فقدان قدرت عضله، در درجات شدید پارگی عضله.

۴- آسیب های تاندون آشیل

آشیل تاندون عضله پشت ساقی است و در پشت مچ پا قرار دارد و مچ پا را به عقب می کشد و بطور شایعی دچار آسیبهای ورزشی می شود. طی روند پیری و نیز طی تمرین بیش از اندازه در ورزش این تاندون می تواند دچار التهاب شود. این امر تاندون را مستعد آسیب و پارگی در اثر اصابت ضربه می کند، از سویی بعلت درد ناشی از التهاب فرد از آن پا کمتر استفاده نموده و دچار تحلیل عضلانی و استعداد به صدمات ورزشی دیگر از ناحیه پا می شود.
عمدتاً آسیبهای ورزشی تاندون آشیل در افراد میانسال و مسنی که بصورت گاهگاه ورزش می کنند رخ می دهد. اغلب در اثر افزایش ناگهانی شتاب حرکت دویدن و نیز در هنگام حرکات پرشی فرد دچار آسیب می گردد.

جابجا شدن استخوان های دو طرف مفصل را نسبت به هم گویند. در رفتگی ها عمدتاً در ورزش های تماسی ( فوتبال، بسکتبال و … ) و نیز ورزش هایی که در آنها کشش های شدید به اندام وارد می شود رخ می دهد. به ترتیب شیوع مفصلهای شایع عبارتند از: شانه، آرنج، مچ دست.

اول اینکه هرگز زمانی که در هنگام ورزش دچار درد شدیم سعی نکنیم به حرکت و تمرین ادامه دهیم لذا اولین گام توقف فعالیت ورزشی است.

* صدمات و جراحات ورزشی نیازمند اقدام پزشکی

a . آسیب هایی که سبب درد شدید و تورم و یا بی حسی در اندام شوند.
b. عدم توانایی در تحمل وزن بدن برروی اندام آسیب دیده
c. جراحات و صدماتی که ناشی از یک آسیب قدیمی اند و اکنون در آنها دچار درد شدید ـ تورم و یا ناپایداری مفصلی ( اگر آسیب قدیمی در مفصل باشد ) شده ایم.

*صدماتی که در موارد فوق نگنجیدند را می توان در منزل یا در محیط ورزش درمان نمود

جهت تسریع بهبودی باید ۴ اقدام بعد از آسیب دیدگی ورزشی تا حداقل ۴۸ ساعت بعد انجام گیرد:

۱- استراحت : توقف فعالیت ورزشی و استراحت دادن به ناحیه صدمه دیده اولین قدم است. چنانچه ناحیه صدمه دیده مثلاً- در پا است بخاطر نیاز به انجام فعالیتهای روزانه می توان از عصا استفاده نمود تا به عضو صدمه دیده فعالیتی وارد نشود.
۲- درمان با یخ: برای انجام یخ درمانی باید کیسه حاوی یخ را به مدت ۲۰ دقیقه برروی محل آسیب قرار دهیم و این کار را ۸-۴ بار در روز انجام می دهیم. توجه شود که زمان فوق نباید بیش از ۲۰ دقیقه باشد. سرما درمانی سبب کاهش التهاب و تورم و درد می گردد.

۳- فشار موضعی محل آسیب : با بانداژ کردن محل آسیب می توان از میزان تورم و التهاب کاست و روند بهبودی را تسریع نمود.

۴- بالا نگه داشتن محل آسیب : در صورت آسیب دیدگی زانو, آرنج, اندام فوقانی و تحتانی می توان آنها را بالاتر از سطح قلب قرار داد. این امر به کاهش آزاد سازی فاکتورهای التهابی می انجامد و روند بهبودی را شدت می بخشد.

عَسَل یا اَنگَبین ماده‌ای شیرین و گران‌رو است که زنبورعسل از شهد گل‌ها تولید می‌کنند

عسل مهم‌ترین منبع مواد قندی شناخته شده است و پانزده نوع قند دارد که مهم‌ترین آنها فروکتوز، گلوکز و ساکاروز است. در مجموع یک کیلوگرم عسل ۳۲۵۰ کالری حرارت و انر‍‍ژی دارد. عسل به لحاظ داشتن برخی مواد تخمیری در تبادلات غذایی و کمک به هضم غذا بالاترین مرتبه را در میان غذا‌ها دارد،

از این دسته مواد می‌توان به آمیلاز، اینورتاز، کاتالاز و پراکسیداز اشاره کرد. همچنین عسل دارای ویتامین‌های بسیاری از جمله ویتامین‌های B۲ ،B۵ ،B۶، نیاسین، پریدوکسین و ویتامین‌های C ،K ،E ،A است. میزان این ویتامین‌ها در عسل زیاد نیست؛ با این حال کافی و مفید است. عسل دارای انواع پروتئین، اسیدهای آمینه، اسیدهای آلی مثل اسید فرمیک و مشتقات کلروفیل و مقداری آنزیم و رایحه‌های معطر است. املاح معدنی در عسل فراوانند؛ از جمله کلسیم ، پتاسیم، سدیم، منگنز، آهن، کلر، فسفر، گوگرد و ید.
بسیاری از پژوهشگران تأکید دارند که عسل حاوی عوامل قوی ضدمیکروب و نیز حاوی هورمون‌های نباتی و هورمون‌هایی از مشتقات استروژن است.

ویژگی ها
ویژگی مهم عسل آن است که این مادهٔ طبیعی به شرط دوری از رطوبت، در مدت طولانی فاسد نمی‌شود. دیگر آنکه این ماده فقط در صورتی ارزش غذایی خود را از دست می‌دهد که بیش از ۶۰ درجه حرارت ببیند. عسل از قدیم جهت طعم‌دهی یا تغییر مزهٔ داروها مورد استفاده بوده‌است. قدمت استفاده از عسل در مصر حداقل به ۲۲۰۰ تا۲۶۰۰ سال قبل از میلاد مسیح می‌رسد. مصریان قدیم از عسل دست کم به صورت ۹۰۰ فراورده بهره می‌برده‌اند. محصول سالانهٔ عسل در جهان حداقل ۳۰۰٫۰۰۰ تن است.

خواص دارویی و درمانی عسل
در باب خواص درمانی عسل نکات بسیاری وجود دارد ، از جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد :

۱.عسل در جلوگیری از پوسیدگی دندان : پوسیدگی دندان امریست شایع به خصوص در افرادی که از شیرینی‌های مصنوعی استفاده می‌کنند اما در تحقیقات دو تن از محققان به نام‌های وسبورن و نوزیسکین‌وست این نتیجه حاصل شد که افرادی که از عسل استفاده می‌کنند(روزانه ۷۰ گرم)به پوسیدگی دندن مبتلا نشده‌اند. علاوه بر اینکه عسل قندی طبیعی است ، خاصیت ضد میکروبی آن نیز در پیشگیری از پوسیدگی مؤثر است و همچنین در رشد استخوانها و درمان نرمی استخوان و تقویت لثه بسیار سودمند می‌باشد. اگر عسل با ذغال طبی مخلوط شود باعث سفیدی و براقی دندان‌ها می‌شود.
۲.عسل در طب کودکان : مصرف عسل در کودکان میتواند باعث افزایش وزن آنها شده و حال عمومی کودک را بهبود بخشد ، نیز نیاز کودک به ویتامین B۶ را پاسخ می‌گوید. البته به علت احتمال ایجاد واکنش‌های حساسیتی استفاده از عسل برای کودکان تا زیر ۲ سال ممنوع است.
۳.عسل و بیماری‌های پوستی : در گذشته درمان زخم‌های کهنه و چرکی با عسل متداول بوده‌است ، هم اکنون نیز این ماده برای درمان زخم‌های پوستی مزمن کاربرد دارد، رشد میکروب‌ها را متوقف کرده و پوست و اعصاب را تغذیه می‌نماید. عسل برای درمان زخم سپتیک از ساولون بهتر عمل کرده و در درمان عفونت‌های پوستی بهبود سریع‌تری نسبت به پماد آمپی‌سیلین نشان داده‌است ، عسل ضد کاندیدا و تریکوفیتون منتاگروفیتیس است و در درمان عفونت‌های پوستی ناشی از این دو بسیار مؤثر است. نیز این ماده به علت ساز و کار رطوبت‌گیری خود، موجب کاهش ادم زخم شده، در تسریع فرایند التیام مفید است.
وجود مادهٔ اینهیبین که خاصیت ضد باکتریایی دارد، احتمالاً از طریق از بین بردن باکتری‌های زخم‌های بستر موجب تسریع التیام آنها می‌شود.
۴.عسل و بیماری‌های گوارشی : عسل به علت داشتن بعضی آنزیم‌ها به هضم غذا کمک می‌کند، مثل : لیپاز ، آمیلاز ، ساکاراز و…

عسل از شدت هیپر اسیدیتهٔ معده می‌کاهد و می‌تواند در افراد مبتلا به ترش کردن یا رفلاکس مؤثر باشد،برای زخم معده و التهاب آن نیز مفید است.
از سایر مصارف درمانی عسل می‌توان به اثرات کمک درمانی در بیماری سل، التهاب ریه، آسم و ذات‌الریه اشاره کرد، همچنین میتوان از اثرات کمکی آن در انواع زخم و التهاب‌های قرینه و سوزشهای چشم نام برد.
عسل در درمان بیماری‌های زنان و زایمان، بیماریهای قلبی، بیماریهای کلیوی و بیماریهای اعصاب نقش به سزایی داشته‌است، نیز در درمان بیماریهای خونی مفید بوده، گلبولهای قرمز و هموگلوبین را افزایش می‌دهد و خاصیت ضد خون ریزی دارد، از این رو میتواند نقص ویتامین ک بدن را جبران کند.

عسل یک واژه عربی است که به فارسی آن را انگبین می‌گویند که عبارت است از ماده شیرینی که توسط زنبوران عسل از شهد گل‌های گیاهان جمع آوری شده و پس از تغییرات لازم در سلول‌های مومی شانه‌های کندو ذخیره می‌گردد.

عسل یکی از هدیه‌های ارزنده و پر ارزش طبیعت می‌باشد که در قرآن از آن به عنوان فیه شفا للناس (شفای مردم در آن است) یاد می‌کند.

تعریف جامع تر از عسل در سال ۱۹۰۶ در آمریکا ارائه شد که عبارت است از ترشح مواد قندی درختان و شهد گل گیاهان که توسط زنبوران عسل جمع آوری و تغییرات یافته و درون سلول‌های قاب ذخیره می‌شود.

ترکیبات :
فروکتوز ۱-۳۸/۲٪
گلوکز ۲-۳۱/۰٪
آب ۳-۱۷/۱٪
مالتوز Maltose ٪۴-۷/۲
کربوهیدرات‌ها Carbohydrates ٪۵- ۴/۲
ساکاروز ۶-۱/۵٪
املاح معدنی ، ویتامین ، آنزیم ۷- ۰/۵٪ Minerals – Vitamins – Enzymes

ترکیبات عسل بسته به نوع تغذیه زنبور عسل بدین معنی که از چه گلی یا گلهایی استفاده کرده متفاوت است . یعنی عسل تولیدی بسته به این که زنبور ، از چه گیاهی استفاده کرده گوناگون است.

عسل و فواید شگفت انگیز آن

عسل، جایگزینی طبیعی‌تر و سالم‌تر برای شکر است و مدت زیادی است که در بسیاری از نقاط دنیا در آشپزی و طبخ غذاها مورد استفاده قرار گرفته است.

به گزارش ایسنا، عسل منبع فوق العاده‌ای از انرژی است و به عنوان خوراکی کاهش دهنده علائم خستگی هم شناخته شده است.
متخصصان تغذیه می‌گویند: عسل برای تقویت سیستم ایمنی بدن فوق العاده مفید است.
این خوردنی درمانگر و معجزه آسا، همچنین دارای خواص آنتی‌اکسیدانی و ضد باکتریال قابل توجهی است که برای حفاظت از سیستم گوارشی مفید هستند.[مفاهیم: آنتی‌اکسیدان چیست؟]
از عسل می‌توان برای درمان مشکلات و بیماری‌های معمول مثل سرماخوردگی و گلودرد استفاده کرد. از سوی دیگر با وجودی که عسل قادر به درمان سرطان نیست اما دارای خواص ضد تومور است و سطح آنتی‌اکسیدان بین سلولی را افزایش می‌دهد.
شبکه خبری تورنتونیوز در مقاله جدیدی منتشر کرد: عسل حاوی قندهای گلوکز و فروکتوز است و همچنین مقدار منیزیم، پتاسیم، کلسیم، آهن و فسفات را در بدن افزایش می‌دهد. عسل سرشار از ویتامین B و C است.
متخصصان تاکید می‌کنند که از خواص ضدباکتریایی عسل هم نباید غافل شد. عسل نه تنها گلودرد را تسکین می‌دهد بلکه می‌تواند باکتری‌های خاصی را که سبب ایجاد عفونت می‌شوند نابود سازد. در واقع اکثر موسیقی‌دانان و خوانندگان از ترکیب عسل با آب ولرم برای نرم کردن گلو پیش از شروع برنامه‌های خود استفاده می‌کنند.
عسل همچنین برای افرادی که قصد کاهش وزن دارند، با ارزش و مفید است. مصرف آب لیمو در ترکیب با عسل به هنگام صبح مخلوطی کامل برای تقویت میزان متابولیسم بدن است.
موفق باشید.

اگر داشتن کول‌هائی شگفت‌انگیز برایتان بعید به‌نظر می‌رسد باید بدانید که این‌گونه نیست. این مقاله به‌طور کل به تمرین کول (تراپز) پرداخته است و شما در هر سطحی از مبتدی تا پیشرفته قرار داشته باشید مطمئن باشید به شما کمک خواهد کرد.

تراپز یا تراپزیوس، عضله مثلثی شکلی است که از گردن تا وسط پشت امتداد دارد و از طرفین گردن به سرشانه‌ها متصل است. وقتی فیگور جفت بازو را بگیرید می‌توانید کشیدگی کول را از سرشانه و گردن به سمت وسط پشت تشخیص دهید.

از زمانیکه مسترالمپیا شدم، مجبورم مسافرتهای بیشتری نسبت به هر زمان دیگری داشته باشم. فصل رقابت برای من به پایان رسیده و از آن زمان مشغولیتهای زیادی داشتهام به دلیل دعوتهای متعدد برای اجرای فیگور در مسابقات مختلف و حضور در سمینارها. اما، به خاطر وجود مقامی که باید از آن دفاع کنم، نمیتوانم این وظایف را بهانهای برای طفره رفتن از رژیم غذائی معمول خارج از فصل مبنی بر ۶ تا ۱۰ وعده در روز به حساب آورم.

هدفم مصرف وعدههای غذائی هر دو ساعت یکبار است. ولی گاهی بسته به شرایط فاصله بین وعدهها به سه ساعت هم میرسد. برای اینکه بتوانم به برنامهام پایبند بمانم، یکی از کارهائی که انجام میدهم این است که چند وعده را از قبل آماده میکنم، گاهی صبح همان روز یا عصر روز قبل، مقداری گوشت و برنج را برای چند وعده میپزم؛ تنها وعده تازهای که هر روز میخورم اولین وعده روز است که معمولاً سفیده تخممرغ و نوعی نان خانگی است.

عد از آب بیشترین ماده موجود در بدن پروتئین می باشد. پروتئین ها عناصر سازنده بدن می باشند که آنزیمها ، هورمونها ، گیرنده های سلولی،  فیبرهای عضلانی، فیبرهای پیوندی( گلاژن و الاستین) و بسیاری از بافت های دیگر بدن را می سازند. تمام سلولهای بدن نیازمند پروتئین برای متابلیسم وایجاد انرژی برای زنده ماندن هستند. میزان پروتئین مورد نیاز افراد به متغیرهای فراوانی بستگی دارد. این فاکتورها شامل وزن بدن، قد، سن، فعالیت فیزیکی، وضعیت سلامتی بدن و … دارد.

معمولا روش دقیقی برای تعیین میزان مورد نیاز بدن وجود ندارد و همه چیز بر پایه تخمین استوار است و هر فردی با توجه به شرایط خاص و منحصر به فردی که دارد نیاز به مقدار مشخصی کالری در روز دارد

وزن
فیزیولوژی بدن
میزان فعالیت
متابولیسم پایه

برآورد انرژی پایه یا bee = وزن ضربدر ۱ ضربدر ساعات شبانه روز .

شکل بسیاری از افراد چاق آن است که به رژیم لاغری پاسخ مناسب نمی دهند و یا برنامه غذایی کاهش وزن در ابتدا برای آنان موثر است ولی پس از مدتی به آن مقاوم می شوند و دیگر وزنشان کاهش پیدا نمی کند و این موجب دلسردی، یاس، عدم پیروی آن ها از رژیم لاغری و نهایتا ناراحتی های عصبی و افسردگی در این دسته از افراد می شود.

چند کیلوپرس میزنی؟
طراحی و استفاده از برنامه زیر نه تنها موجب افزایش رکورد پرس سینه من شد، بلکه تا حدود زیادی قدرت کلی بدنم را هم افزایش داد. اگر مقاله را تا آخر مطالعه کنید، شما هم در خواهید یافت که چطور می شود قدرت کلی بدن و از آن مهم تر قدرت پرس سینه را افزایش داد!!!

وقتی مردم متوجه می شوند که شخصی با وزنه سر و کار دارد ، همیشه یک سوال وجود دارد که بی چون و چرا از او می پرسند: « چقدر پرس میزنی؟ »

مهم نیست که چقدر تلاش می کنیم تا وقتی به باشگاه می رویم غرور بی جا را کنار گذاشته و تنها به یک تمریـن سالـم فکر کنیـم. در هر صورت همه ما به یک چیز متهم هستیم و آن اینکه همیشه در باشگـاه نهایت توان خود را به کار می گیریم تا بفهمیم قدرتمان در پرس سینه چقدر است..........

• → صفحه بعد